«خاطرات حاج سیّاح»، مشاهدات و خاطرات ِ “حاج محمّدعلی سیّاح ِ محلاتی”(متوفّی به سال۱۳۰۴ شمسی) از ایران ِ دورهی قاجار، از تیرماه ِ۱۲۵۶تا مرداد ِ۱۲۸۸هجری شمسی، یعنی سه سال پس از انقلاب ِ مشروطه است. این خاطرات با سفر ِ حاج سیاح از هند به ایران شروع، و به فرار ِمحمدعلی شاه از تهران و فتح ِ پایتخت توسط ِ “سردار اسعد ِ بختیاری” ختم میشود. نگارنده به مدت هجده سال از ایران دور بوده، در آمریکا و اروپا و هند و شرق ِ دور سیاحت میکرده، تا آن که دلتنگ ِ خانواده شده، به ایران بازمیگردد. او شرح سفرهای خود را در کتاب ِ دیگری به نام «سفرنامهی حاج سیاح» به نگارش درآورده و در نتیجه کتاب ِ حاضر بیشتر شرح ِ زندگی حاج سیاح در ایران ِعصر ِ ناصرالدین شاه است؛ گیرم چیزهایی از سفرهای وی به غرب را هم شامل میشود.